#Σαν_Σήμερα: 80 χρόνια "Πολίτης Κέιν"


1η Μαϊου 1941: Ο "Πολίτης Κέιν" κάνει πρεμιέρα στο Palace Theater της Νέας Υόρκης. Ο Orson Welles μόλις στα 25 του χρόνια παραδίδει μια από τις πιο σπουδαίες, επιδραστικές, καινοτόμες και διαχρονικές ταινίες όλων των εποχών. Ένα αριστούργημα σε κάθε του πτυχή:

Στην χωροχρονική οργάνωση της αφήγησης, αλλά και στην φιλοσοφική της αμφισημία: τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο; Τι υποκειμενικό και τι αδιαμφισβήτητο στην πορεία διερεύνησης της ζωής ενός ανθρώπου;

Στην εικόνα, στα κάδρα, στην αισθητική, στην διεύθυνση φωτογραφίας, στο μοντάζ ακόμα και στα ειδικά εφέ. Και τι να πρωτοθυμηθούμε; Την μυθική "είσοδο" μας στο μεγαλειώδες Xanadu; Το deep focus και την δραματουργική του πληρότητα στην σκηνή της παιδικής ηλικίας του Kane; Tο travelling που μας εισαγάγει στο μπαρ όπου η πρώην σύζυγος του Kane παρακμάζει - εκεί όπου μόνο η κινηματογράφηση λίγων δευτερολέπτων αρκεί για να ξέρουμε τα πάντα για την ηρωίδα; Το μοντάζ των συζυγικών γευμάτων - από την γαμήλια ευφορία στην πλήρη αποξένωση και αποστροφή;

Στις θεματικές της ιστορίας: την πορεία ανόδου και πτώσης ενός άνδρα. Την αντοχή των "υψηλών (αμερικάνικων) ιδανικών" και την αναπόδραστη σύγκρουση τους με την ματαιοδοξία, τον πλούτο, την δίψα για εξουσία και επιρροή. Την ύπαρξη ή ανυπαρξία της αγάπης. Το καθοριστικό εκείνο "σημείο" στην μνήμη -το Rosebud- που ξεκλειδώνει την ψυχή ενός ανθρώπου.

Για αυτά τα 80στα γενέθλια της ταινίας μοιραζόμαστε φωτογραφικά μια αγαπημένη μας σκηνή: Το flashback στην παιδική ηλικία του Kane.

Η κάμερα αρχικά μας παρουσιάζει τον νεαρό Kane να παίζει με το χιόνι αμέριμνος, ολοκληρωτικά ελεύθερος. Αυτή την εικόνα διαδέχεται η κίνηση της κάμερας που φανερώνει το σπίτι στο οποίο η οικογένεια του μικρού αγοριού ετοιμάζεται να καθορίσει το μέλλον του πιτσιρικά ερημήν του. Όλη η δυναμική της σκηνής εντοπίζεται στο κάδρο (φωτογραφία 2) που εκτυλίσσεται η δράση. Στην μία άκρη η αποφασιστική μητέρα που υπογράφει το "τέλος της αθωότητας" του γιού της. Στην άλλη άκρη ο άβουλος πατέρας που αδυνατεί να επηρεάσει την πορεία των πραγμάτων. Και στην μέση του κάδρου ο ήρωας, του οποίου η ζωή ανατρέπεται βάναυσα και ριζικά την ώρα που απολαμβάνει τις τελευταίες ανώδυνες στιγμές παιδικότητας. Όταν το κάδρο αφηγείται και αποκαλύπτει μόνο του την ίδια την ιστορία...